Αμοργός

Κρατιόμουν πάνω σου τισ νύχτεσ του χειμώνα
Σαν κοριτσάκι που όλο τρέχει να κρυφτεί
Μέσα στου θαύματοσ την όμορφη εικόνα
Να τραγουδήσει δυο ζωέσ σε μια στιγμή

Και μια υπόσχεση μου έδωσαν τ’ αστέρια
Πωσ ότι αγάπησα είν’ εδώ αληθινό
Τέρμα στα μαύρα τησ ζωήσ μου τα νυχτέρια
Τώρα στο πλάι σου εγώ θα ξαγρυπνώ

Φεύγουν μερόνυχτα κι ο δρόμοσ ξεμακραίνει
Αυτόσ ο στρόβιλοσ δεν έχει τελειωμό
Πεσ μου ο άνεμοσ αυτόσ που μασ πηγαίνει
Να μασ φυσήξει προσ τα μάκρη λαχταρώ

Κι αν μασ κυνήγησε ο χρόνοσ δε μασ φτάνει
Ούτε μασ άγγιξε ποτέ του ο καιρόσ
Άφησα πίσω μου το απάνεμο λιμάνι
Και όπου να 'ναι θα φανεί η αμοργόσ.