Paparouna

Την πρωτόειδε μ' ολοκόκκινα ντυμένη
Καλλιτέχνησ με κεφάλι αυτόσ ψαρό
Κοριτσάκι αυτή μικρό να μαζεύει ζωηρό
Παπαρούνεσ σε κάποιο αγρό

Οι διαβάτεσ την κοιτούσαν μαγεμένοι
Και περνούσαν μ' ένα βήμα σιγανό
Μ' αυτόσ μέσ' το δειλινό είπε μ' ύφοσ ταπεινό
Στο λουλούδι το ζωντανό

Παπαρούνα χαρωπή
Οι διαβάτεσ που διαβαίνουν
Σ' αγαπούνε μα σωπαίνουν
Και κανένασ δε θα σου πει

Παπαρούνα φλογερή
Παπαρούνα ζηλεμένη
Ο διαβάτησ που προσμένει
Άλλην δε ζητά να βρη

Δεν τον άκουσε η δροσάτη παπαρούνα
Εμεγάλωσε και πίστεψε πολλά
Λόγια ενόσ απατηλά ύστερ' άλλου πιο τρελά
Κατρακύλησε χαμηλά

Ξεπεσμένη στου θεάτρου τη φουρτούνα
Κει που χόρευ' ένα βράδυ στη σκηνή
Σάμπωσ άκουσε βραχνή να τησ λέει μια φωνή
Απ' τη σάλα τη σκοτεινή

Παπαρούνα σκυθρωπή
Οι διαβάτεσ που διαβήκαν
Σ' αγαπήσαν μα σ' αφήκαν
Βουτηγμένη μεσ'τη ντροπή

Παπαρούνα σκυθρωπή
Παπαρούνα μαραμένη
Ο διαβάτησ που προσμένει
Άλλην δε ζητά να βρει