Korowod II
Kto pierwszy szedł przed siebie
Kto pierwszy cel wyznaczył
Kto pierwszy z nas rozpozna
Kto wrogów kto przyjaciół
Kto pierwszy sławę wszelką
I włości swe miał za nic
A kto nie umiał zasnąć
Nim nie wymyślił granic
Kto pierwszy w noc bezsenną
Wymyślił wielką marnię
Kto został bohaterem
Kto żył i umarł marnie
Kto pierwszy został panem
Kto pierwszy został sługą
Musiał wstawać wcześnie
A kto mógł spać za długo
Zapatrzeni w tańcu
Zapatrzeni w siebie
Zapatrzeni w słońcu
Zapatrzeni w niebie
Wciąż niepewni siebie
Siebie niewiadomi
Pytać wciąż będziemy
Pytać po kryjomu
Kto pierwszy szedł przed siebie
Kto pierwszy cel wyznaczył
Kto pierwszy z nas rozpozna
Kto wrogów kto przyjaciół
Kto pierwszy sławę wszelką
I włości swe miał za nic
A kto nie umiał zasnąć
Nim nie wymyślił granic
Kto pierwszy był fakirem
Kto pierwszy astrologiem
Kto pierwszy został królem
A kto chciał zostać bogiem
Kto z gwiazdozbioru vega
Patrząc na ziemię zgadnie
Kto pierwszy był człowiekiem
Kto będzie nim ostatni
Zapatrzeni w tańcu
Zapatrzeni w siebie
Zapatrzeni w słońcu
Zapatrzeni w niebie
Wciąż niepewni siebie
Siebie niewiadomi
Pytać wciąż będziemy
Pytać po kryjomu
