Πόση μοναξιά
Πόση μοναξιά πόση μοναξιά
Πόση μοναξιά γλυκιά μου
Αγκαλιάζει την καρδιά μου
Από τη βραδιά που σαν μια σκιά
Σ’ έβλεπα να χάνεσαι στα χέρια του βοριά
Μεσ στην καταιγίδα που χανόσουνα
Άγγελοσ τη νύχτα μου φαινόσουνα
Κι έμειναν σημάδια από τα χνάρια σου
Στη βρεγμένη γη και στα φύλλα τησ καρδιάσ μου
Από τη βραδιά που σαν μια σκιά
Σ’ έβλεπα να χάνεσαι στα χέρια του βοριά
Πόση μοναξιά πόση μοναξιά
Πόση μοναξιά με πνίγει
Από τότε που ’χεισ φύγει
Από τη βραδιά που σαν μια σκιά
Σ’ έβλεπα να χάνεσαι στα χέρια του βοριά
Μεσ στην καταιγίδα που χανόσουνα
Άγγελοσ τη νύχτα μου φαινόσουνα
Κι έμειναν σημάδια από τα χνάρια σου
Στη βρεγμένη γη και στα φύλλα τησ καρδιάσ μου
Από τη βραδιά που σαν μια σκιά
Σ’ έβλεπα να χάνεσαι στα χέρια του βοριά