Try To

ค่ำคืนนี้
ยังอีกนานใช่ไหม
ไม่ว่าจะทำอะไรคิดเรื่องใดไปไกล
ก็ยังคิดถึงทุกที

และค่ำคืนนี้
ฉันต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้
ไม่ให้ไหล
ไม่ให้ร้อง
เพราะคิดถึงเธอ

คิดถึงฉันบ้างไหมเธอ
หลายวันแล้วที่เราไม่ได้เจอ
ยังคงเขินทุกครั้งเหมือนแรกเจอ
ทั้งที่เราไม่ได้เพิ่งแลกเบอร์

อยากเปลี่ยนมือถือเป็นมือที่เคยจับ
อยากเปลี่ยนจากแค่คิดให้เป็นได้ใกล้ให้เป็นได้สัมผัส

คิดถึงเธอทั้ง all night ทั้งวันทั้งคืนไม่รู้จะพอไหม
พูดกับตัวเองว่าฉันต้องทนไหวซึ่งถ้าเป็นเธอไม่รู้จะทนไหม

บางครั้งมันน้อยใจว่าฉันมีสิทธิทำได้แค่นั้นหรือ
แสดงความคิดถึงความรู้สึกผ่านตัวหนังสือ

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
ความรู้สึกนี้ (ฮ้า)
ความคิดถึงที่มี
แต่ไม่อาจจะเอื้อมถึง

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
จำไว้ว่าครั้งหนึ่ง (ฮา)
ความคิดถึง
ทำให้รู้ว่าทรมานเพียงใด

ไม่มีใครรู้ว่าความคิดถึงมันทรมาน
มันเป็นความคิดที่ทำให้คิดจนปวดกระบาล
และหยุดตัวเองไม่ได้ฉันห้ามความคิดไม่ได้
ฉันหยุดความคิดไม่ได้
แต่ที่ฉันทำได้คือต้องพยายาม

ไม่ให้นึกถึงเรื่องที่ฉันและเธอทำ
พยายามไม่ฟังเพลงเพลงที่มอบให้เธอฟัง
และเรื่องราวอีกมากมายที่ทำให้ฉันและเธอจำ
ฉันจะไม่นับวันรอวันที่ฉันและเธอได้เจอกัน

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
ความรู้สึกนี้ (ฮ้า)
ความคิดถึงที่มีแต่ไม่อาจจะเอื้อมถึง

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
จำไว้ว่าครั้งหนึ่ง (ฮา)
ความคิดถึง
ทำให้รู้
ว่าทรมานเพียงใด

ฉันเพิ่งเข้าใจ
ในวันที่เธอไกลห่าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอนั้น
จะเป็นอย่างฉันบ้างไหม บ้างไหม บ้างไหม
ฉันเองก็ไม่เข้าใจ
ว่าทำไม ทำไม ทำไม ทำไม
คิดถึงเธอจัง

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
ความรู้สึกนี้ (ฮ้า)
ความคิดถึงที่มีแต่ไม่อาจจะเอื้อมถึง (ฮ้า ฮ้า)

บอกตัวเองให้จำไว้
จำไว้ว่าครั้งหนึ่ง
ความคิดถึงทำให้รู้ว่าทรมานเพียงใด

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
ความรู้สึกนี้ (ฮ้าฮา)
ความคิดถึงที่มีแต่ไม่อาจจะเอื้อมถึง

บอกตัวเองให้จำไว้ (ฮ้า)
จำไว้ว่าครั้งหนึ่ง
ความคิดถึงทำให้รู้ว่าทรมานเพียงใด