Ο μπεκρής

Μεσ στο υπόγειο καπηλειό
Τραβιέται σε μιαν άκρη
Και στάζει στο ποτήρι του του μπεκρή
Φαρμακερό το δάκρυ

Ποιοσ ξέρει τι τον τυραννά
Τι έχει τάχα και πονά
Και κάθεται και κλαίει
Κι ανθρώπου δεν το λέει

Κανένανε δεν ενοχλεί
Κανέναν δεν πειράζει
Πίνει μονάχοσ και μεθά ο μπεκρήσ
Και βαριαναστενάζει

Ποιοσ ξέρει τι τον τυραννά
Τι έχει τάχα και πονά
Και κάθεται και κλαίει
Κι ανθρώπου δεν το λέει

Ο κάπελασ τον συμπονά
Που πίνει ξεροσφύρι
Του δίνει όμωσ βερεσέ του μπεκρή
Και γράφει τεμπεσίρι