Να ‘ταν ο πόνος άνθρωπος

Να ‘ταν ο πόνοσ άνθρωποσ
Μαζί του να τα βάλω
Μα είναι αόρατοσ εχθρόσ
Κρυφά με δέρνει δυστυχώσ
Και τι μπορώ να κάνω

Να ‘ταν πέτρα η καρδιά μου
Και χωρίσ ψυχή εγώ
Να χτυπάσ βρε μαύρε πόνε
Και να σε περιφρονώ

Να ‘ταν ο πόνοσ άνθρωποσ
Να ‘ρχόμαστε στα χέρια
Μα βρήκε ευαίσθητη καρδιά
Και την χτυπάει με μπαμπεσιά
Με δίκοπα μαχαίρια

Να ‘ταν πέτρα η καρδιά μου
Και χωρίσ ψυχή εγώ
Να χτυπάσ βρε μαύρε πόνε
Και να σε περιφρονώ