น้ำค้างตอนเช้า [Easylistening style]
อยู่คนเดียวนอนมองดูฟ้าด้วยความสงสัย
ว่าทำไมคนเราถึงต้องมีความเหงา
ชีวิตก็ยากอยู่แล้วไม่เคยเป็นของเรา
ทุกครั้งยังมีเรื่องราวที่มันซับซ้อนให้ทำมากมาย
แต่ละวันวงจรชีวิตก็ดูซ้ำซ้ำ
ก็ต้องทำทำทำและต้องทำต่อไป
บางครั้งเหมือนฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำเพื่อใคร
เหมือนฉันไม่มีจุดหมายที่ใจเฝ้าคอย
อยากรู้เหมือนกันว่าฉันมันเหงาอะไรมากมาย
อยากรู้ทำไมฉันจึงเหมือนดั่งคนเลื่อนลอย
กับภาระที่ฉันต้องรับมาเวลาที่มีก็น้อย
แต่ใจยังคอยจะเหงาทุกทีที่เผลอ
เบื่อความจริงรอคอยความฝันทุกวันเช่นนี้
แต่ไม่มีใครเลยที่จะมาให้เจอ
เป็นเหมือนน้ำค้างตอนเช้าที่ยังนอนละเมอ
แล้วแสงตะวันก็เผาให้แห้งไป
อยากรู้เหมือนกันว่าฉันมันเหงาอะไรมากมาย
อยากรู้ทำไมฉันจึงเหมือนดั่งคนเลื่อนลอย
กับภาระที่ฉันต้องรับมาเวลาที่มีก็น้อย
แต่ใจยังคอยจะเหงาทุกทีที่เผลอ
เบื่อความจริงรอคอยความฝันทุกวันเช่นนี้
แต่ไม่มีใครเลยที่จะมาให้เจอ
เป็นเหมือนน้ำค้างตอนเช้าที่ยังนอนละเมอ
แล้วแสงตะวันก็เผาให้แห้งไป
นี่หรือชีวิตของฉันที่ยังคงละเมอ
และแล้ววันหนึ่งชีวิตก็แห้งไป
และแล้ววันหนึ่งชีวิตก็แห้งไป
