ไม่อยากให้เธอรู้ [Pop jazz style]
APICHAI YENPOONSOOK, KALAYARAT VARANAVAT
อาจจะเป็นทุกข์ อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมีรอยยิ้มให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อนจะรนหมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยากจะยิ้มให้เธออย่างนี้
ก็ไม่เคยคิดอยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
ก็ไม่เคยคิดอยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจ เกินพอ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหมคิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
