กลับดึก [mai then & now 1]
JACKRAWUT SWANGPOL, YONGYUT MEESAENG
กลับดึกอยู่ก็ลึกในซอยเปลี่ยว
โดดเดี่ยวดึกอย่างนี้ไม่มีผู้คน
เดินเข้าไปหัวใจจะหล่น
ถ้าคอยกังวลอยู่อย่างนี้ทุกทีคงแย่
ก็กลับดึกถ้ามีเขาเอาใจใส่
จะดีใจดึกยังไงก็คงไม่แคร์
เดินด้วยกันไม่กลัวแน่แน่
ถ้ายอมดูแลก็จะยกหัวใจให้เลย
รูปหล่อกล้ามใหญ่ใครสักคนที่จะมีจิตใจกับฉัน
มีแก่ใจไปไหนไปกันจะเปลี่ยวจะดึกก็ไม่กลัว
ก็กลับดึกก็เลยนึกไปเรื่อยเปื่อย
เหน็ดเหนื่อยอยู่ในใจคนเดียวทุกวัน
เดินเข้าไปหัวใจมันสั่น
ถ้ามีใครเดินอยู่กับฉันคงถึงบ้านสบาย
รูปหล่อกล้ามใหญ่ใครสักคนที่จะมีจิตใจกับฉัน
มีแก่ใจไปไหนไปกันจะเปลี่ยวจะดึกก็ไม่กลัว
ก็กลับดึกก็เลยนึกไปเรื่อยเปื่อย
เหน็ดเหนื่อยอยู่ในใจคนเดียวทุกวัน
เดินเข้าไปหัวใจมันสั่น
ถ้ามีใครเดินอยู่กับฉันคงถึงบ้านสบาย
ถ้ามีใครเดินอยู่กับฉันคงถึงบ้านสบาย
ถ้ามีใครเดินอยู่กับฉันคงถึงบ้านสบาย