Το εμβατήριο της σιωπής

Μιλάω για κάποιουσ που ζήσανε αλλιώσ
Και που έτυχε στισ μέρεσ τουσ να ‘ρθουν τα πίσω μπροσ
Που κάνανε πράγματα αντρίκια και ζεστά
Που εκείνοι τα πιστέψαν για σωστά

Που δώσαν την ζωή τουσ με λύπη με χαρά
Και τώρα αναρωτιούνται για πλάνα αριστερά
Και μ' όλα αυτά που είδαν ρωτούν εντόσ κι εκτόσ
Ήταν ή δεν ήταν υπαρκτόσ

Μιλάω για κάποιεσ που ζήσανε αλλιώσ
Και που έτυχε στισ μέρεσ τουσ να ‘ρθουν τα πίσω μπροσ
Που κάνανε πράγματα αντρίκια και ζεστά
Που εκείνεσ τα πιστέψαν για σωστά

Που δώσαν την ψυχή τουσ που ήταν πάντα εκεί
Και τώρα μπαίνει σπίτι τουσ η πληροφορική
Που σπούδασαν παιδιά κι αυτέσ με χρέη και δανεικά
Κι αισθάνονται σαν βλάκεσ ξαφνικά

Που δώσαν την ζωή τουσ που ήταν πάντα εκεί
Και τώρα σκοτάδι κι απέραντη σιωπή
Και δώσαν την ζωή τουσ και ήταν πάντα εκεί
Και κάποιοσ πρέπει κάτι να τουσ πει