Mαγεία

Ήταν σκοτάδι και 'κλεισα τα δυο μου μάτια
Κοιμήθηκα στη σκέψη της με ξύπνησαν τα χάδια
Νεράιδα του χιονιού που έχει τον Ήλιο μες στα μάτια
Κομμάτι δικό μου και από τα λόγια σημάδια
Από τη γνώση στην άγνοια
Ήξερα έλεγα πολλά
Όμως της φαντασίας το πλάσμα μου 'κοψε τη μιλιά
Είναι γραπτό το πεπρωμένο λέει
Να το ξέρεις καλά
Και 'γώ αγνόησα τα λόγια της και έπεσα στην πυρά
Φτερά στους δυο τις ώμους
Την κάνουν να πετά όπου θέλει
Στα πόδια της λουλούδια
Στα χείλη της είχε μέλι
Πλάσμα ουτοπικό στα μάτια μου
Χτυπάει και τρέχει
Ποιος να με σώσει από εκείνη που μουδιαζω όταν γνέφει
Χτυπάει με βελι που σκοτώνουν κάθε άλλη μου σκέψη
Μέχρι να φεξει
Ότι γυρνάω το 'χω επιλέξει
Κάθε μου λέξη βγαλμένη για αυτή
Και κάθε της σκέψη
Ξυράφι που κόβει όποιον στα δίχτυα της μπλεξει
Και ενώ έχει πλέξει το κλουβί μου με μαγεύει
Είσαι μάγισσα
Τρελάθηκα στο άκουσμα
Στο άγγιγμά της πάγωσα
Βουλιαζοντας στο χρόνο της το χέρι μου άπλωσα
Δεν κόλλησαν οι διχτες στο δώσε απλά σταμάτησαν

Είναι μαγεία να μαγευεσαι από κάτι μαγικό
Στο ακροβατι να δεις ψύχος και στα μάτια της τον Ήλιο
Έχει στα μάτια τον Ήλιο
Είναι μαγεία να μαγευεσαι από κάτι μαγικό
Και όλο κάτι με τραβάει ένα βημα πριν φυγω
Άλλο δε θέλω να φυγω

Είναι μαγεία να μαγευεσαι από κάτι μαγικό
Στο ακροβατι να δεις ψύχος και στα μάτια της τον Ήλιο
Έχει στα μάτια τον Ήλιο
Είναι μαγεία να μαγευεσαι από κάτι μαγικό
Και όλο κάτι με τραβάει ένα βημα πριν φυγω
Άλλο δε θέλω να φυγω