Vergeven

We bouwden aan een mooi parcour
Een mooie toekomst voor de boeg
We zouden bergen overwinnen
Ontbijten in het frisse groen
Een tegenslag konden we aan
Want tussen ons zal niemand staan
Ach weet ik veel wat jou bezielde
Waarom jij ons pad verliet

Maar ik vergeef je
Ik vergeef je
Want je bent me zoveel waard
Ja ik vergeef je
En geloof me
Want voor jou wil ik bestaan

Het doet me denken aan ’t verhaal
’T verhaal van de verloren zoon
Op drift de horizon beklimmen
Ontwaken uit een nare droom
Hij keerde huiswaarts hij had spijt
En vol berouw klopte hij aan
Zijn goede vader liet hem binnen
En bevrijde zijn gemoed

Want hij vergeeft je
Hij vergeeft je
Want je bent hem zoveel waard
Ja hij vergeeft je
En geloof me
Want voor jou wil hij bestaan

Hoe toch een last valt van je schouders
Als een fout wordt weggegomd
Alles wat knaagt wordt weg gelouterd
En onvolmaaktheid stil verstomd

Het gaat om vergeven
Alles vergeven
Want je bent zoveel waard
’T gaat om vergeven
En geloven
Want voor jou wil ik bestaan
Want voor jou wil ik bestaan