Δεν το πιστεύω

Καθόμουνα στον καναπέ μου
Κι έπινα μόνοσ τον καφέ μου
Ήμουν απογοητευμένοσ
Έφυγε κι ήμουν λυπημένοσ

Αναρωτιόμουνα που πάει
Ποιον αγκαλιάζει ποιον φιλάει
Και ξαφνικά χτύπησε η πόρτα
Άνοιξα κι άναψα τα φώτα

Θεέ μου δεν το πιστεύω
Εκείνη που λατρεύω σε μένα γύρισε ξανά
Θεέ μου δεν το πιστεύω
Εκείνη που λατρεύω δεν ξαναφεύγει τώρα πια

Καθόμουνα στον καναπέ μου
Κι έπινα μόνοσ τον καφέ μου
Ζούσα στιγμέσ απελπισίασ
Στιγμέσ μεγάλησ αγωνίασ

Ήμουν στα πρόθυρα τησ τρέλασ
Δεν με θυμότανε κανένασ
Και ξαφνικά χτύπησε η πόρτα
Άνοιξα κι άναψα τα φώτα

Θεέ μου δεν το πιστεύω
Εκείνη που λατρεύω σε μένα γύρισε ξανά
Θεέ μου δεν το πιστεύω
Εκείνη που λατρεύω δεν ξαναφεύγει τώρα πια