FMS - For myself

ค่ำคืนอีกคราว
ล่องลอยยันเช้าก็ยังไม่สร่าง
ดั่งคนหลงทาง
ยังไม่รู้ที่ใดจุดหมาย
ก็ยังไม่ตาย ต้องใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่
จะทำให้ดู ว่ามันคุ้มทุกวัน

ยังเดินต่อ
ไม่มีความทุกข์สักวันก็เกินพอ
บอกคนข้างหลังว่าคงไม่เกินรอ
แค่เพียงได้พักในวันที่เริ่มท้อ

กูก็ไม่คิดว่าถ้ากูโตขึ้นมา
แล้วกูจะต้องมาเจออะไรมากมายขนาดนี้
แต่บางครั้งกูยังเบลอ
กูก็ยังเป็นคนเดิม
แม้ไม่รู้ว่าจะต้องได้เจออะไรต่อจากนี้
ผู้คนมากมายยังตามชี้
ช่างแม่งดิ แคร์คนที่รักเราจริงเท่านั้น

กูยังต้องหายใจรับอากาศ
ล่องลอยนั้นมันคืออาการ
เหมือนว่าท้องต้องการอาหาร
หลังของขมมันคงจะหวาน
ในบางทีก็ทรมาน กูยังไหวไม่ต้องมาหา
วันพรุ่งนี้ต้องพยายาม
ทำให้ดีกว่าวันเมื่อวาน อีกครั้ง

แม้วันไหนต้องเจอกับความผิดหวัง
ไม่อยากเสียเวลาจะมาเจ็บช้ำ
กูไม่สนหรอกใครจะดีกว่ากัน Yeah

ค่ำคืนอีกคราว
ล่องลอยยันเช้าก็ยังไม่สร่าง
ดั่งคนหลงทาง
ยังไม่รู้ที่ใดจุดหมาย
ก็ยังไม่ตาย ต้องใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่
จะทำให้ดู ว่ามันคุ้มทุกวัน

ยังเดินต่อ
ไม่มีความทุกข์สักวันก็เกินพอ
บอกคนข้างหลังว่าคงไม่เกินรอ
แค่เพียงได้พักในวันที่เริ่มท้อ

ราตรีนี้คงไม่ใช่เวลาจะนอน
มีเพียงเสียงของฉันที่ยังร่ำร้อง
ต้องใช้ชีวิตที่เหลือให้คุ้มค่าก่อน
อาทิตย์ส่องแสงอีกครา
เวลาไม่อาจจะย้อน

ค่ำคืนอีกคราว
ล่องลอยยันเช้าก็ยังไม่สร่าง
ดั่งคนหลงทาง
ยังไม่รู้ที่ใดจุดหมาย
ก็ยังไม่ตาย ต้องใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่
จะทำให้ดูว่ามันคุ้มทุกวัน