Monos Sto Limani
Nikos Ziogalas
Πήρες το πλοίο μοναχή κι έμεινα πίσω στο λιμάνι.
Πέντε η ώρα το πρωί, που να πάω που είχα σχεδόν πεθάνει
μόνος στο λιμάνι.
Βυθίστηκα και πήρα να κοιτώ, δυο σώματα να τρέμουν μεθυσμένα.
Xωρίς ανάσα, ολόκληρο λεπτό, μες του βυθού το θαύμα ενωμένα.
Ποια δύναμη μας έφερε κοντά, ποια δύναμη μακριά μας παίρνει
Αν θα χαθούμε ποιος να πει ή αν θα σμίξουμε ποιος ξέρει, ποιος να ξέρει.
Πήρες το πλοίο και μετά κύματα χτυπήσανε στον κάβο.
Έφευγε ο κόσμος βιαστικά, δεν είχα τίποτα για να προλάβω.
...κύματα στον κάβο.
Ποια δύναμη μας έφερε κοντά, ποια δύναμη μακριά μας παίρνει
Αν θα χαθούμε ποιος να πει ή αν θα σμίξουμε ποιος ξέρει, ποιος να ξέρει.
