Mój Tlen
Jan Borysewicz, Jacek Skubikowski
była jak gorących oczu skarb,
choć mija czas, kręci mnie do dziś,
od niej znam najsłodszy życia smak,
to o niej myśl pomaga dalej żyć -
kiedy świat rozdarł nas na pół,
rzucało mną w czarne strony zła,
wracam dziś, by łapać echo słów,
oddychać tym, co w sercu dalej trwa
poczuć w sobie jeszcze raz siłę, która żyła w nas
ty jesteś dla mnie, a dla ciebie ja,
tylko tyle mam,
twoja we mnie krew -
ty jesteś dla mnie, a dla ciebie ja,
wierzę mocno tak -
wiara to mój tlen
płacę wciąż za nasz ostatni raz -
prawdziwa miłość z dala mija mnie,
w innych chcę odnaleźć mały ślad,
straconej wiary odkryć choćby cień
poczuć w sobie jeszcze raz siłę, która żyła w nas
ty jesteś dla mnie itd.
chcę odkrywać jeszcze raz siłę, która żyła w nas
ty jesteś itd.
