ท้าพายุ
ฝนกำลังจะมา
ฟ้าพลันดูสลัว
โลกมืดมนไปทั่ว
ยากหยั่ง
รู้ปลายทาง
อยู่ใต้สายฝนย่อมเปียกปอน
อยู่ใต้แสงร้อนย่อมแผดเผา
จะสุขหรือเศร้า
ต้องมีสักคราว
แวะเวียนเข้ามา
เกิดมาเป็นคนย่อมมีพลั้ง
หนึ่งชีวิตนี้ไม่จีรัง
อย่ามัวแพ้พ่าย
อย่ามัวท้อใจให้โชคชะตา
โลกใบนี้
มีโอกาสไว้รอคนกล้า
ทุกครั้งต้องกล้าเสี่ยง
ทุกครั้งต้องกล้าใส่
ล้มลุกคลุกคลานกี่ครั้ง
แม้มีขวากหนาม
จะฝ่ามันไป
พายุที่โหมซัด
คือฟ้าดินกำลังวัดใจ
ชีวิตต้องกล้าเดิน
เผชิญหนทางใหม่
ล้มลุกคลุกคลานกี่ครั้ง
ขอเพียงความหวัง
ยังอยู่ในใจ
ดูกันให้ถึงวันสุดท้าย
ไม่มีอะไรได้มาฟรี
หากเรายินดีจะเหนื่อยล้า
กำแพงสูงลิบ
จะไม่สูงเกิน
ถ้าใจศรัทธา
โลกใบนี้
มีโอกาสไว้รอคนกล้า
ทุกครั้งต้องกล้าเสี่ยง
ทุกครั้งต้องกล้าใส่
ล้มลุกคลุกคลานกี่ครั้ง
แม้มีขวากหนาม
จะฝ่ามันไป
พายุที่โหมซัด
คือฟ้าดินกำลังวัดใจ
ชีวิตต้องกล้าเดิน
เผชิญหนทางใหม่
ล้มลุกคลุกคลานกี่ครั้ง
ขอเพียงความหวัง
ยังอยู่ในใจ
ดูกันให้ถึงวันสุดท้าย
นับหนึ่งถึงร้อยพัน
นับใหม่ เริ่มได้ทุกวัน
นับหนึ่งถึงร้อยพัน (ล้มเท่าไรจะลุกขึ้นใหม่ ล้มเท่าไรจะลุกขึ้นใหม่)
นับใหม่ เริ่มได้ทุกวัน (ล้มเท่าไรจะลุกขึ้นใหม่ ล้มเท่าไรจะลุกขึ้นใหม่)
แพ้มาเท่าไร
ขอเพียงใจสู้
ทุกครั้งต้องกล้าเสี่ยง
ทุกครั้งต้องกล้าใส่
ล้มลุกคลุกคลานกี่ครั้ง
แม้มีขวากหนาม
จะฝ่ามันไป
พายุที่โหมซัด
คือฟ้าดินกำลังวัดใจ
ชีวิตต้องกล้าเดิน
เผชิญหนทางใหม่
ล้มลุกคลุกคลานกี่ครั้ง
ขอเพียงความหวัง
ยังอยู่ในใจ
ดูกันให้ถึงวันสุดท้าย
