Daj mi kawałek księżyca

„Jeśli nie chcesz mojej zguby
Krokodyla daj mi luby"
Tak kochane nasze babcie
Próbowały uczuć moc

Szybkę z okna gwiazdkę z nieba
Tych do szczęścia było trzeba
Nieźle musiał się uwijać biedny gość

Dzisiaj nie chcą lwów w karecie
Minął wiek dwudziesty przecież
Jeśli kochasz mówią daj mi proszę cię

Daj mi kawałek księżyca
Nie pragnę od ciebie nic więcej
Daj mi kawałek księżyca
Kochać cię będę goręcej

Daj mi kawałek księżyca
To przecież dziś sprawa realna
Pragnę mieć gwiazdy do pary
Bo słońcem mym jesteś ty

Może gdy przeminą wieki
Ktoś na krańcach galaktyki
Zechce bajkę opowiedzieć
O babuniach z dawnych lat

O przedziwnych ich kaprysach
O kamieniach wprost z księżyca
Taki kaprys będzie wtedy śmiechu wart

I usłyszysz wtedy może
Ukochanej swojej prośbę
Jeśli kochasz daj mi drobiazg proszę cię

Przywieź mi z Ziemi błękitu
Nie pragnę od ciebie nic więcej
Przywieź mi z Ziemi zieleni
Kochać cię będę goręcej

Przywieź purpurę poranków
Dla ciebie to sprawa realna
Cenię z lat dawnych pamiątkę
Wspomnienie cudownych dni

Daj mi kawałek księżyca
Nie pragnę od ciebie nic więcej
Daj mi kawałek księżyca
Kochać cię będę goręcej

Daj mi kawałek księżyca
To przecież dziś sprawa realna
Pragnę mieć gwiazdy do pary
Bo słońcem mym jesteś ty