Eleonora

antonio was een hele stoere visser
hij voer over de middellandse zee
maar als hij dan weer thuis kwam smolt zijn hartje
en zong hij voor zijn meisje in het café

refrein;
kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
oh eleonora
kom zing en ga met me mee de zon schijnt altijd voor ons twee
oh eleonora

en op `n dag ze gingen samen trouwen
het dorp dat vierde daar op `t plein
antonio keek zijn meisje in haar ogen en zong voor haar dit volgende
refrein

refrein;
kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
oh eleonora
kom zing en ga met me mee de zon schijnt altijd voor ons twee
oh eleonora

hij ging toen weer varen, maar hij nam zijn meisje mee
en toen weer klonk over de zee

kom zing en dans met mij, de liefde gaat nooit meer voorbij
oh eleonora
kom zing en ga met me mee de zon schijnt altijd voor ons twee
oh eleonora