Μέρες Αιώνες (Meres Eones)
Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
Όταν τις πρώτες ώρες πάγωνα και ίδρωνα
Όταν χωρίς εσένα αγάπη μου κοιμόμουνα
Και πώς να συνηθίσω αυτόν τον χωρισμό
Και να που ο χρόνος δε σε πήρε από μένα
Απ' το μυαλό μου την ψυχή θα ήταν ψέμα
Τώρα γελάω όπου βρεθώ απελπισμένα
Μόνο και μόνο για να σου το πουν εσένα
Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
Ίδια τα καλοκαίρια και οι χειμώνες
Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
Φοβάμαι, δε θα αντέξω, θα λυγίσω
Δε παν να λένε όλοι για ζώες και θαύματα
Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα
Πόσο μου λείπει, να 'ξερες, η αγκαλιά σου
Το κάθε βλέμμα σου, το κάθε άγκιγμά σου
Και βασανίζομαι μες στις φαντασιώσεις
Όσο κι αν ξέρω πως σημάδι δεν θα δώσεις
Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
Ίδια τα καλοκαίρια και οι χειμώνες
Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
Φοβάμαι, δε θα αντέξω, θα λυγίσω
Δε παν να λένε όλοι για ζώες και θαύματα
Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα
Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
