Του Πειραιά ο ουρανός

Η αθήνα πνίγεται και ο ουρανόσ
Γύρω τησ τυλίγεται στο μαύρο φωσ
Κι όσο ιερά είναι η οδόσ
Άλλο τόσο είναι ιερόσ ο τρελόσ κι ο φτωχόσ

Μα εμείσ οι δυο μέσα στο μαύρο
Κόντρα στον ταύρο με το κόκκινο πανί τησ καρδιάσ
Μεσ στην αρένα γίναμε ένα
Για κανένα λόγο μη σταματάσ

Ο κόσμοσ βράζει κι έτσι που αλλάζει
Δάκρυ στάζει για ν' ανάψει η φωτιά
Κι όλα φωτίζουν και ξαναρχίζουν
Μη φοβάσαι πάρε με αγκαλιά

Η αθήνα πνίγεται κι ο πειραιάσ
Στο γαλάζιο ανοίγεται φυσάει για μασ
Κι όσο ιερόσ είναι ο καημόσ
Άλλο τόσο είναι ιερόσ του πειραιά ο ουρανόσ

Σ' είχα δει ένα βράδυ πίσω απ' το σκοτάδι
Να χαμογελάσ γυμνή
Κράταγεσ στο χέρι πριν να σου το πω
Όσα νοιώθω και ότι αγαπώ