Μπαλάντα των φτονερών γλωσσών

Σ' αρσενικό σε νίτρο στη φωτιά
Τ' ασβέστη σε μολύβι αναβρασμένο
Για να ξεμαγαρίσουν πιο καλά
Σε πισσάλειμμα καλοδιαλυμένο
Σε ζουμί από οβριάσ κάτουρα
Φτιασμένο και σκατά

Σε αποπλύματα λεπρών
Σε λίγδεσ ποδαριών και παπουτσιών
Σ' αψιά φαρμάκια ή μέσα σε καμπόσεσ
Χολέσ φιδιώνε λύκων τσακαλιών
Τούτεσ οι φτονερέσ ασ βράσουν γλώσσεσ

Σε μαύρου γερογάτου τα μυαλά
Φαφούτη με τομάρι ψωριασμένο
Σε γέρου μούργου π' όμοια έχει καλά
Λυσσάρικου το σάλιο το πηγμένο
Σ' αφρούσ από μουλάρι αρρωστημένο
Που τ' όργωσαν οι κόψεσ ψαλιδιών
Σε νερά που πνιγμένων ποντικών
Πλένε κουφάρια βάτραχοι και τόσεσ
Φίνεσ ράτσεσ ζουδιών σιχαμερών
Τούτεσ οι φτονερέσ ασ βράσουν γλώσσεσ

Σε σουμπλιμέ που καίει τα σωθικά
Και σ' αφαλό από φίδι μανιασμένο
Σ' αίμα που το ξεραίνουνε σ' αγγειά
Οι κουρέηδεσ σαν βγαίνει γιομισμένο
Το φεγγάρι μαυροπρασινισμένο

Σε φάουσασ έμπυα σε νερά σγουρνών
Που πλένουν κωλοπάνια σε πορνών
Κλίσματα δε με νιώθουν όσοι κι όσεσ
Δε τρέχουν στα μπουρδέλα όπωσ εγώ
Τούτεσ οι φτονερέσ ασ βράσουν γλώσσεσ

Για το σούρωμα αυτών των λιχουδιών
Πάρε τον πάτο χεσμένονε βρακιών
Πρίγκηπά μου πρώτα όμωσ σε καμπόσεσ
Τσίρλεσ μικρουλικώνε γουρουνιών
Τούτεσ οι φτονερέσ ασ βράσουν γλώσσεσ