Πρώτη φορά συγγνώμη

Ήτανε η ζωή μου πάντοτε γεμάτη
Μα εγώ παράπονα τησ έκανα
Είχα τα καλά του κόσμου κι όλη την αγάπη
Μα τα παράπονα δεν τέλειωνα
Ώσπου κάποια μέρα χτύπησε την πόρτα μου
Ο δικόσ σου πόνοσ και καημόσ

Και ξαφνικά είδα τον κόσμο να γυρίζει
Τι πάει να πει να 'χεισ τα χέρια σου αδειανά
Και ξαφνικά είδα η ζωή να με χωρίζει
Απ' ότι νόμιζα πωσ ζει παντοτινά
Και τότε έκατσα και έκλαψα πικρά
Είπα συγνώμη στη ζωή πρώτη φορά

Όταν ακουμπούσε κάποιοσ τα φτερά μου
Αετόσ γινόμουνα και πήγαινα
Μα έβλεπα τον κόσμο μέσα απ' τα όνειρα μου
Κι όποιοσ μου τα γκρέμιζε τον πλήγωνα