Οι δρόμοι

Εσύ κι εγώ κι οι δρόμοι
Το φωσ δε λέει συγγνώμη
Τρέμει χαράζει κι ανασταίνεται
Μάτια που κλαίτε μ' αρρωσταίνετε
Ζητώντασ τ' όνειρο
Μια ζωή παραμύθι κι όνειρο

Κλειδί που σπάει στη μέση
Η λογική μου κι η τρέλα μου
Μια μολυβιά στη φανέλα μου
Την κυριακή σαν ξυπνήσω γέλα μου
Φοβάμαι φωσ μου
Μ' ένα σώμα μια ψυχή
Δίδυμοσ γκρεμόσ η ενοχή

Εμείσ οι δυο κι οι φόβοι
Ψωμί ζεστό που κόβει
Ένασ εργάτησ κάπου απέναντι
Όσα σου δίνω είναι έναντι
Σε κάποια πρέπει μου
Μια ζωή να χωράει στη τσέπη μου

Κλειδί που σπάει στη μέση
Η λογική μου κι η τρέλα μου
Μια μολυβιά στη φανέλα μου
Την κυριακή σαν ξυπνήσω γέλα μου
Φοβάμαι φωσ μου
Μ' ένα σώμα μια ψυχή
Δίδυμοσ γκρεμόσ η ενοχή

Εμείσ οι δυο κι οι φόβοι
Ψωμί ζεστό που κόβει
Ένασ εργάτησ κάπου απέναντι
Όσα σου δίνω είναι έναντι
Σε κάποια πρέπει μου
Μια ζωή να χωράει στη τσέπη μου