Έκανα Τη Μοίρα Φίλη

Έκανα τη μοίρα φίλη
Να μου πει για σένανε
Την κερνώ τησ παίρνω ρούχα
Πεσ καλέ για κείνον που 'χα
Κείνον που με τρέλανε

Κρεβάτι στρώνω για τουσ δυο
Και μóνη μου κοιμάμαι
Σαν εκκλησιά χωρίσ θεό
Το σπίτι μασ το αδειανό

Κάνω στον καιρό ρουσφέτια
Να σε παρακολουθεί
Αν πονάσ κι αν με θυμάσαι
Όταν μ' άλληνε κοιμάσαι
Κι ό,τι λεσ να μου το πει

Κρεβάτι στρώνω για τουσ δυο
Και μóνη μου κοιμάμαι
Σαν εκκλησιά χωρίσ θεό
Το σπίτι μασ το αδειανό