Beş
Yalnızlıktan unutuldu benim adım
Siz üzülmeyin, ben alışığım
Kedim bile uğramazken evime
Çift kişilik yatak benim neyime
Dört işlemden ibaret parmak hesabıyla bütün hayatım
Eksildikçe saatler ömrümden artıyor gelecek telaşım
Anlattıkça bölmüşüm umutlarımı duvarlara çarpa, çarpa
Uyandım saat üç, dört, beş bana hiç fark etmez
Ne zaman çalınsa kalbim
Derler ki, bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık
Kalan umutlarımdan
Birini seçip hepsini, hepsini hep kaybettim
Şimdi kendimden geri
Ne kaldı, ne kaldı kimseler duymadı
Sadece duvarlar ağladı
Düşün düşün hep bir sonraki adımı
Bu yüzden unuttum ben yaşamayı
Peşin peşin söyledim lafımı
Acımadan kanattılar yaralarımı
Dört işlemden ibaret parmak hesabıyla bütün hayatım
Eksildikçe saatler ömrümden artıyor gelecek telaşım
Anlattıkça bölmüşüm umutlarımı duvarlara çarpa, çarpa
Uyandım saat üç, dört, beş bana hiç fark etmez
Ne zaman çalınsa kalbim
Derler ki, bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık
Kalan umutlarımdan
Birini seçip hepsini, hepsini hep kaybettim
Şimdi kendimden geri
Ne kaldı, ne kaldı kimseler duymadı
Sadece duvarlar ağladı
Saat üç, dört, beş bana hiç fark etmez
Ne zaman çalınsa kalbim
Derler ki, bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık
Kalan umutlarımdan
Birini seçip hepsini, hepsini hep kaybettim
Şimdi kendimden geri
Ne kaldı, ne kaldı kimseler duymadı
Sadece duvarlar ağladı
Uyandım saat üç, saat dört, saat beş bana hiç fark etmez
Ne zaman çalınsa kalbim
Derler ki, bir arkadaşa bakıp da çıkacaktık
Kalan umutlarımdan
Birini seçip hepsini, hepsini hep kaybettim
Şimdi kendimden geri
Ne kaldı, ne kaldı kimseler duymadı
Sadece duvarlar ağladı
