Ω, μη με βλέπετε που κλαίω
Ω μη με βλέπετε που κλαίω
Δεν έχω θλίψη στην ψυχή μου
Ότι είχα στη ζωή μου ωραίο
Χάθηκε κ' είμαι μοναχή μου
Είν' η ζωή μου χωρίσ χάρη
Χωρίσ χαρά και χωρίσ λύπη
Κι αν τη ματιά δε μου 'χουν πάρει
Ο λογισμόσ μου πάντα λείπει
Με τισ σκιέσ μαζί γυρίζω
Η μοναξιά πλατιά με ζώνει
Τουσ τόπουσ πια δεν τουσ γνωρίζω
Νιώθω πυκνό να πέφτει χιόνι
Τίποτ' εδώ δε με πλανεύει
Τίποτ' εκεί δε μ' οδηγάει
Η σκέψη μου όλο και στενεύει
Ενώ η καρδιά μου όλο λυγάει
Ω μη με βλέπετε που κλαίω
Κάποια παλιά συνήθεια θα 'ναι
Τα μυστικά μου όλα σασ λέω
Τώρα που πια δε με μεθάνε
