Η ζυγαριά

Σκεπάζει ομίχλη τη σαλονίκη
Κι είναι τησ γιορτήσ σου παραμονή
Τα δυο μου μάτια έχουν ραγίσει
Και η ψυχή μου μαύρο πανί

Εσύ στα νότια κι εγώ στα βόρεια
Και η αθήνα πέφτει μακριά
Από το μέροσ που ζούμε χώρια
Γι’ απόψε γέρνει η ζυγαριά

Μέσ’ στο μυαλό μου τα λόγια τρέχουν
Και σου μιλάω χωρίσ φωνή
Κι αυτή η πόλη που αγαπάω
Μου μοιάζει ξένη και μακρυνή

Εσύ στα νότια κι εγώ στα βόρεια
Και η αθήνα πέφτει μακριά
Από το μέροσ που ζούμε χώρια
Γι’ απόψε γέρνει η ζυγαριά