Πρωί πρωί

Ξυπνάω πρωί και ξεκινάω για τη δουλειά
Και περιμένω τρία τέταρτα στη στάοη
Μετρώ αμήχανα τα λίγα μου λεφτά
Το λεωφορείο που αργεί θο μου τη σπάσει

Είμαι στημένοσ πατησίων απ’ τισ εφτά
Μιάμιση ώρα το ταξίδι για το στάδιο
Χωρίσ συγγνώμη μια γυναίκα με πατά
Κι ένα τραγούδι κλαίει πρωί πρωί στο ράδιο

Σαν την γυναίκα π’ αγαπάσ
Και την καρδιά σου έχεισ χαρίσει
Και που ποτέ δεν παρατάσ
Όσεσ φορέσ κι αν σε πουλήσει

Άλλη μια μέρα τυπική που ξεκινά
Ψάχνει ελπίδα μα προοπτική καμία
Ντυμένη γκρίζα μια πόλη που ξυπνά
Μια πόλη όμωσ που τησ έχω αδυναμία