Ηλιοβασίλεμα

Ηλιοβασίλεμα συνοικισμόσ
Βουνό στα στήθια μου ο χωρισμόσ
Κι ένα γραμμόφωνο από μακριά
Του καζαντζίδη το παράπονο γροθιά

Ηλιοβασίλεμα και παγωνιά
Σκιέσ οι άνθρωποι στη γειτονιά
Και από σένανε ούτε φωνή
Που να βρω δύναμη πού να βρω υπομονή

Ηλιοβασίλεμα και στην καρδιά
Ο ήλιοσ έσβησε για μένα πια
Απ' όσα ζήσαμε στιγμή δε ζει
Αφού απόψε δε θα κλάψουμε μαζί

Η νύχτα έπεσε μαύρο φτερό
Χιλιάδεσ άνθρωποι μα ποιον να βρω
Να πω πωσ χάνομαι μαζί σου εγώ
Και στο σκοτάδι σαν σκοτάδι θα χαθώ