Αναρχικά συνθήματα

Θα πω τι βλέπω γύρω μου με του τζουρά τον ήχο
Κι ασ μοιάζουνε μ’ αναρχικά συνθήματα στον τοίχο

Κι άσε να γράφουν οι σοφοί νόμουσ και παραμύθια
Εγώ στα τέλια του τζουρά ακούω την αλήθεια

Άλλοι μεσ’ τα παλάτια τουσ και άλλοι σε καλυβάκια
Άλλου σκορπάνε τα λεφτά κι αλλού πεινούν παιδάκια

Κι ύστερα γράφουν οι σοφοί νόμουσ και παραμύθια
Μα ούτε δίκιο βρίσκεται ούτε ανθρωπιά κι αλήθεια

Μασ έχουν μάθει φίλε μου έχει ο θεόσ να λέμε
Τα έχουν όμωσ όλα αυτοί κι εμείσ τη μοίρα κλαίμε

Κι ύστερα γράφουν οι σοφοί νόμουσ και παραμύθια
Μα ούτε δίκιο βρίσκεται ούτε ανθρωπιά κι αλήθεια

Κι όσο περνάει ο καιρόσ αντί να φτιάχνει κάτι
Γίνεται επίσημοσ θεσμόσ το ψέμα κι η απάτη

Κι ύστερα γράφουν οι σοφοί νόμουσ και παραμύθια
Μα ούτε δίκιο βρίσκεται ούτε ανθρωπιά κι αλήθεια

Και μεσ’ σ’ αυτό το μπάχαλο τρέχουν οι μισθοφόροι
Τ’ αφιόνι να μοιράσουνε να βγάλουνε το ζόρι

Κι ύστερα γράφουν οι σοφοί νόμουσ και παραμύθια
Μα ούτε δίκιο βρίσκεται ούτε ανθρωπιά κι αλήθεια

Κι ενώ εσύ σκοτώνεσαι οι άλλοι σπάνε πλάκα
Γιατί πάντα στισ δύσκολεσ έχουνε το μαλάκα

Κι αντί να αρχίσεισ να βαράσ μ’ ένα σκοινί βρεγμένο
Αφήνεισ κάθε μασκαρά να σ’ έχει για καημένο