Asto na paei
Απόψε πάλι, αδειάσαν όλες οι στιγμές, άδειο μπουκάλι. Απόψε πάλι, αδειάσανε και οι καρδιές, πάει τελείωσε μου λές.
Είμαστε φύλλα απ΄τα δένδρα στο χώμα πεσμένα, και δυό βουνά σαν ματιές δακρυσμένα, άστο να πάει, δεν το΄σωσες. Όλα τις νύχτες τριγύρω φωνάζουν εσένα, κι εγώ επιβάτης που ψάχνει τα τραίνα, άστο να πάει, δεν το΄νιωσες.
Απόψε πάλι, κάθε κουβέντα τι να πεί, το ζήσαν κι άλλοι. Απόψε πάλι, πως φτάσαμε μέχρι εκεί, όλ΄η αγάπη μιά σιωπή.
