Agapes san ta stachia
Αλλάζει η αγάπη σου γλυκά στα μάτια μου το χρώμα, όσοι αγαπήσαν με καρδιά το ΄χουν και κείνοι δεί, φοβάμαι μήπως όλ΄αυτά σκόνη γίνουν στο χώμα, ζητά ο χρόνος να σπάσει της αγάπης την κλωστή.
Τα χρόνια που μας δέσανε μπορεί να γίνουνε και βράχια,
πάνω τους ότι ζήσαμε να σπάσει να χαθεί, κόβει ο χρόνος που περνά αγάπες σαν τα στάχυα, σαν κύματα που σβήσανε επάνω στην άμμο τη ξανθή.
Για μένα η αγάπη σου του κόσμου το βασίλειο, κάνει τον ήλιο πιο ζεστό, φωτίζει πιο πολύ, τρέμω τις νύχτες τα κορμιά μην πέσουν σε εμφύλιο, ζητά ο χρόνος να αλλάξει τη γεύση απ΄το φιλί.
