To Potiri

Νύχτα με δέκα σπαθιά
Και σιδερένια γροθιά
Τον τοίχο σπάει κι ορμά
Κι άοπλο με πολεμά
Ένα φεγγάρι λειψό
Κι εγώ για σένα διψώ
Ένα ποτήρι για δυο
Φέρνω στα χείλη να πιω

Ένα ποτήρι για δυο
Καρδιά κομμένη στα δυο
Μα το ποτήρι αδειανό
Από βροχή κι ουρανό

Η νύχτα με συμπονά
Τισ απειλέσ τησ ξεχνά
Απλώνει μια σιγαλιά
Κι έτσι με παίρνει αγκαλιά

Νύχτα με βλέμμα σκληρό
Από γυαλί κοφτερό
Μαύρο βαμμένο γυαλί
Κρατάει και μ' απειλεί
Εγώ διψώ πιο πολύ
Και με στεγνό το φιλί
Ένα ποτήρι για δυο
Φέρνω στα χείλη να πιω

Ένα ποτήρι για δυο
Καρδιά κομμένη στα δυο
Μα το ποτήρι αδειανό
Από βροχή κι ουρανό

Η νύχτα με συμπονά
Τισ απειλέσ τησ ξεχνά
Απλώνει μια σιγαλιά
Κι έτσι με παίρνει αγκαλιά

Η νύχτα με συμπονά
Και στο πλευρό μου αγρυπνά