Τα Φαντάσματα

Όλη νύχτα κι ούτε δυο γραμμέσ δεν έγραψα
Πήρα το χαρτί και στη φωτιά το πέταξα
Κι όπωσ κοιτούσα τη φλόγα σε θυμήθηκα
Πήγα κι εγώ μεσ στη φωτιά και ρίχτηκα

Πέρασα πολλά μικρό μου μα δε λύγισα
Έφτασα στον κάτω κόσμο κι όμωσ γύρισα
Όμωσ μακριά σου σωθήκανε τα θαύματα
Κι είναι κλειστά πια πίσω τα περάσματα

Όσο κι αν πάθεισ δε θα το μάθεισ
Να μη χτυπάσ καρδιά μου σαν τρελή
Κι απ' τα φαντάσματα κάθε σου αγάπησ
Να τυραννιέσαι πάντα απ' την αρχή

Έφυγα να ζήσω βαθιά στην έρημο
Χτίζω γύρω απ' την καρδιά μου τοίχο πέτρινο
Μα τον καημό σου πάλι μέσα μου έχτισα
Νόμιζα ο δόλιοσ πωσ τα μάγια σου έλυσα

Όσο κι αν πάθεισ δε θα το μάθεισ
Να μη χτυπάσ καρδιά μου σαν τρελή
Κι απ' τα φαντάσματα κάθε σου αγάπησ
Να τυραννιέσαι πάντα απ' την αρχή