De Glimlach Van Marius
Ik sta voor de spiegel
Hij kijkt me weer aan
Ik sta voor de zee
Hij laat me niet gaan
Hij strekt zijn hand uit
En glimlacht
En vraagt dan of ik nog
Wat water wil
En uit zijn ogen
Schijnt steeds minder licht
Hij legt zich neer
En leest een gedicht
In de stille nacht
Als er niemand meer is
Zijn vrienden komen
Hem troosten
En vragen of hij nog
Wat water wil
En uit zijn ogen
Schijnt steeds minder licht
En zijn handen
En zijn benen
En zijn wangen
Zijn verdwenen
Glimlach Marius toe
Glimlach naar mij
En zijn wangen
Zijn verdwenen
Glimlach Marius toe
Glimlach naar mij
En ik vraag nog
Of hij nog wat water wil
