Charivdi Kai Skilla
Έτσι πέρναγαν χειμώνες, πέρναγε ο καιρός
Κι εγώ μόνος περίμενα, θαύμαζα τα κύματα
Ξημέρωμα τ' Αυγούστου κι είμαι πάλι μοναχός
Ο ήλιος ανατέλλει κι έχω ανάμεικτα αισθήματα
Πέρασα ανάμεσα από συμπληγάδες πέτρες
Έχω περάσει τόσα κι είμαι ακόμα εδώ
Πόσο γρήγορα περάσανε, θεέ μου, αυτές οι μέρες
Πόσο να ξεφύγω τόσα χρόνια προσπαθώ
Το λόγο μου αθέτησα: τη Στύγα αφήνω πίσω
Κι έτσι ξανά σάλπαρα, ξανά γυρεύω εκείνον
Γι αυτόν που λέγανε, πάντα, πράγματα σπουδαία
Και να ταξιδέψουν θέλουν, όσοι ζουν στην προκυμαία
Όλοι μού 'πανε πως άλλος σαν εκείνον δεν γεννήθηκε
Πως μια για πάντα δόξασε το μικρό χωριό του
Άλλοι λένε πως στο τέλος απ' τον θάνατο ηττήθηκε
Κι άλλοι πως τρελάθηκε, είναι πλέον μοναχός του
Κι εγώ δειλά ταξίδευα και πάλευα στα κύματα
Τον κόσμο πόσο θέλω μία μέρα να δαμάσω
Δικά μου όλα να γίνουν και δίχως, πια, προβλήματα
Πίσω να γυρίσω νικητής και να ησυχάσω
Και το ταξίδι πρόσφερε πολλές αναμετρήσεις
Ήρθα αντιμέτωπος με ανθρώπους και τέρατα
Μα αυτού του καπετάνιου την θωριά, πώς να μετρήσεις
Λένε πως η Χάρυβδη κι η Σκύλλα ήταν ποταπά επιτεύγματα
Λένε η θάλασσα πως άλλαξε από τότε
Και πλέον πως παντού ξέρουνε την ιστορία
Μα αν θέλω να τη μάθω κι εγώ πως πρέπει τότε
Στα μέρη του να φτάσω και να βρω τη σωτηρία
Άλλοι λένε πως τον είδαν πάλι πίσω να γυρνάει
Επάνω στο σκαρί του πια, πως κάθεται στην πλώρη
Κι άλλοι στου Ταινάρου τ' ακρωτήρι σταματάει
Κατεβαίνοντας στον Άδη, παρατώντας το τιμόνι
Τον κόσμο πόσο θέλω να δαμάσω, να πετάξω
Να σαλπάρω και να λένε «τα κατάφερε ο μικρός»
Μέσα απ' τις σειρήνες θαρραλέος να περάσω
Μία μέρα, σαν κι εκείνον κι εγώ, να 'μια πια τρανός
Σε θάλασσες επτά θέλω να ταξιδέψω
Φόβο πια δεν έχω, για τα πιο μεγάλα κύματα
Μπροστά μου ότι και να έρθει μπορώ να το αντέξω
Η θάλασσα κι η Στύγα με δίδαξαν στα δύσκολα
Στα χέρια μου δε θέλω να ξανά κρατήσω άμμο
Μα μοναχά τιμόνι, ξέρεις, αυτό μας οδηγεί
Αγάπη και χρυσάφι στο δρόμο θέλω να βρω
Δικά μου όλα να γίνουν, να κατακτήσω τη Γη
Άραγε, αλήθεια να 'ναι αυτά που 'χει περάσει
Άραγε, μπορώ κι εγώ να γίνω καπετάνιος
Η μοίρα μου με ωρίμασε, με έχει δοκιμάσει
Μα για να ταξιδέψεις, λένε, θέλει μέγα θάρρος
