Efkar
Hüsnü Özkartal
Her meyhane köşesi benim durağım oldu
Bütün acı yılların çilesi burda doğdu
Ayaklarım dolaşır, dilim dolaşır yine
Vazgeçemem, bu halim senin eserin oldu
Yine dolaştım bugün
Eski hatıralarda
Geçmişte unutulmuş
O tozlu sokaklarda
Ne senden bir iz kalmış
Ne de benden bir anı
Döndüm beni bekleyen
Garip yalnızlığıma
Hani bizi sarmazdı ayrılığın kolları?
Bir kuru elvedayla koptu aşkın bağları
Teselli mi olacak eski sevda yılları?
Sardı hasretimizi tozlu gurbet yolları
Hayat bu, her şey geçer, unutursun sevgilim
O geçmişi anar da avunursun sevgilim
Ben asla unutamam o güzel gözlerini
Yarın belki ben olmam, sen mutlu ol sevgilim
