Hayat

Geceleri gör beni kendi çapımda
Odamın duvarları üstüme kalcak
Dördü de çevrili her bi yanımda
Güneşimi izlemek zordu kanımca

Ama sana dur bile diyemedim anla
İstanbul’u aldın götürdün yanında
Kelimeler kalmalı her adımında
İhtiyacım olmadı sandın sonunda

Sekiz barın sekizi de doldu kanım
Yaramadı kalbine kaldı yarım
Dinmedi bir kere ağrılarım
Bitemedi asla kaygılarım

Beni anlamak zor,kor alevim kor
Beşiktaş’ın kaldırım oldu dekor
İçim dışım buz gibi tam bi beton
Ne zaman çalabilecek telefon?

Deniyo bu hayat beni
Zorluklar başımda bela
Oldun zor günlerde sen
Yanımda hep derdime deva
Eminim seninle ben
Uçarız bak göklere daha
Denizle gök arası
Ellerinden çok yakın bana

Deniyo bu hayat beni
Zorluklar başımda bela
Oldun zor günlerde sen
Yanımda hep derdime deva
Eminim seninle ben
Uçarız bak göklere daha
Denizle gök arası
Ellerinden çok yakın bana

Deniyo bu hayat beni
Zorluklar başımda bela
Oldun zor günlerde sen
Yanımda hep derdime (çok yakın bana)