Αστόρια

Στο κύμα που πάει τουσ έχασαν πότε ήρθαν ξέχασαν
Κοιτάν τη ζωή βρήκαν γη πριν πάνε στην αμερική
Στη μέση ακριβώσ μια πελώρια μια πόλη νησί
Τώρα πια δεν είν' ούτε ‘δώ ούτε ‘κεί στη μέση ακριβώσ η αστόρια

Στισ γιορτέσ μοιράζουν τισ ευχέσ
Στην υγειά σασ στην υγειά σασ
Γράφουν γράμματα σαν προσευχέσ
Και ρωτάν για τα δικά σασ
Ποιοσ πήγε πού ποιοσ ξέρει πώσ περνάει

Ο κόσμοσ περνάει τον έχασαν που πηγαίνει ξέχασαν
Κοιτάν τη ζωή σιωπή στα δυο σπασμένη
Με ξένη φωνή στη μέση ακριβώσ σαν επώνυμο
Που ‘χει χαθεί το μισό του μόνο είν' ακόμα εκεί
Μονάχο μικρό και ανώνυμο

Στισ γιορτέσ μοιράζουν τισ ευχέσ
Στην υγειά σασ στην υγειά σασ
Γράφουν γράμματα σαν προσευχέσ
Και ρωτάν για τα δικά σασ
Ποιοσ πήγε πού ποιοσ ξέρει πώσ περνάει