Co każe nam?

Odwróć się co cię gna
W chłodny mrok w smutek dnia w nocy cień
Ze mną bądź podnieś dzban
Który się rozbił nam w tamtą noc
Powiedz mi po co te słone łzy
Jeśli chcę z tobą być
Odwróć się nie idź tam zostań tu
W cieple snu obok mnie

Co każe ptakom wracać do tych stron
Gdzie gniazda ich rozsypał zimny wiatr
Co każe kwiatom kwitnąć wśród tych łąk
Na które luty siwym śniegiem padł
Co każe świtom budzić dzień ze snu
Gdzie niebo traci srebro swoich gwiazd
Co każe nam spotykać się tam znów
Gdzie miłość była tylko jeden raz

Płomień zgasł opadł cień
Nie ma nas tam gdzie świat śmieje się
Milknie park cichnie pieśń
Ale wstań zbity dzban w dłonie weź
Wróćmy znów do tych miejsc do tych słów
Aby im nadać sens
Znajdźmy ślad dni bez trosk wspólnych lat
Które skradł nam zły los

Co każe ptakom wracać do tych stron
Gdzie gniazda ich rozsypał zimny wiatr
Co każe kwiatom kwitnąć wśród tych łąk
Na które luty siwym śniegiem padł
Co każe świtom budzić dzień ze snu
Gdzie niebo traci srebro swoich gwiazd
Co każe nam spotykać się tam znów
Gdzie miłość była tylko jeden raz

Co każe ptakom wracać do tych stron
Gdzie gniazda ich rozsypał zimny wiatr
Co każe kwiatom kwitnąć wśród tych łąk
Na które luty siwym śniegiem padł
Co każe świtom budzić dzień ze snu
Gdzie niebo traci srebro swoich gwiazd
Co każe nam spotykać się tam znów
Gdzie miłość była tylko jeden raz

Co każe ptakom wracać do tych stron
Gdzie gniazda ich rozsypał zimny wiatr
Co każe kwiatom kwitnąć wśród tych łąk
Na które luty siwym śniegiem padł