I Mpalanta Tou Amin

Όταν μπουκάρανε στο σπίτι μου με βία
Και τη μάνα μου βιάσαν με μανία
Και στου πατέρα μου το άψυχο κουφάρι
Έχω ψιθύριζα δειλά ένα μακάρι
Και όταν αντίκρισα το φόβο μου στα μάτια
Του αδερφού μου όταν μου λείπανε τα χάδια
Εσύ που ήσουν Εσύ πού ήσουν

Κάθε φορά που δύο πύρινα μαχαίρια
Καίγαν και σβήνανε στα δυο γυμνά μου χέρια
Κι όταν δραπέτευσα και θέλησα ελπίδα
Για λίγο ξέχασα πώς μοιάζει η λεπίδα
Γιατί όταν έφτασα στην πέτρινη ακτή
Όσο κι αν έψαξα δεν ήσουνα εκεί
Πού ήσουν Εσύ πού ήσουν

Είναι ο Αμίν στη χώρα τη δική σου
Πες μου τι θα' κανες αν ήταν το παιδί σου
Στασού λιγάκι άμα θες και αναρωτήσου
Εσύ πού ήσουν Εσύ πού ήσουν

Ήθελες τάχα να χαράξεις νέα πλάνα
Μα τη νεκρή του μάνα φώναζες πουτάνα
Κι όταν άρχιζε να χάνει τον εαυτό του
Ήρθες και χρέωσες το λάθος για δικό του

Όταν τον στοίβαξαν σα ζώο μ' άλλους δέκα
Και ξεθωριάσαν από αυτόν ό,τι είχε μείνει
Ήρθε και κείνη η απόκοσμη γυναίκα
Να παζαρέψει με βελόνες τη γαλήνη

Και δε σου ζήτησε ποτέ να τον προσέξεις
Έζησε όσα εσύ ποτέ σου δε θα αντέξεις
Κατάφερε όρθιος να στέκει σε συντρίμμια
Και αφελείς να κάνουν τη ζωή του ποίημα
Μα αυτός στο χώμα θα χαζεύει τη δική σου
Πνοή θανάτου να ανασαίνει απ' το φιλί σου
Πού ήσουν"