Το ανθρωπάκι

Το ένα φέρνει τ' άλλο
Κι αφού σ' αγάπησα
Απ' το δικό μου δρόμο
Για σε ξεστράτισα
Με πήρεσ να με κάνεισ
Κυρά κι αρχόντισσα
Προδότησ όμωσ βγήκεσ
Δεν το λησμόνησα

Όλο ήθελεσ να παίρνεισ
Και ποτέ δεν έδινεσ
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
Κι ανθρωπάκι έμεινεσ

Ο κόσμοσ είναι ρόδα
Γυρίζει μάτια μου
Θα 'ρθεισ μετανιωμένοσ
Στα σκαλοπάτια μου
Στην πόρτα την κλεισμένη
Θα κλαισ λεβέντη μου
Και δε θα σου ανοίγω
Παλιέ αφέντη μου

Όλο ήθελεσ να παίρνεισ
Και ποτέ δεν έδινεσ
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
Κι ανθρωπάκι έμεινεσ