Παραισθήσεις

Ρουφάω τισ παραισθήσεισ
Που 'μαθα να αποφεύγω
Κάτω απ' τ' άδειο δέρμα μου
Δίνω μ' ονείρου χρώμα φεύγω

Μιλάω εγώ με μένανε
Μπορώ δε με φοβίζω
Φτιάχνω χιλιάδεσ όνειρα
Για να 'χω να χαρίζω

Χάθηκα εγώ και βρήκα εμένανε
Είδα τα κατακάθια μου
Άγγιξα τισ κορφέσ μου
Ποιο είν' το δικό μου πρόσωπο
Και ποιο το προσωπείο πεσ μου

Σιμά μ' αυτή μου τη μετάλλαξη
Οι σκέψεισ μου έχουν ήχο
Τα καθημερινά τα ψεύτικα
Ακόνισα στον τοίχο