Mafsal

Kışın karını boş ver, burada gün gece, yaz kara.
Bi' maskara hayatından beklemekte tezkere.
Onlar hasmetti beni bana,
Bu zemli denize olta attıysan bana düşen "rastgele" demek.
Demek öyle demek...
Ya yık, ya yap, ya öp, ya döv, seç birini, çok yol bol seçenek var.
Vazgeçmek ne demek lan?
Anladığımı anlayıp, bilmediğini öğreneceksin.
Bazı anlar yüz kızartır, onların değerini de sindireceksin sonra hazmedeceksin de...
Bana ölmekten bahsetme, kafana sıkıp kendini katledeceksin.
Ölmediğini görüp sonra affedeceksin.
Günaydın, çırılçıplaksın. Şunu da bil.
Mahvolmazsan mafsaldan çıkamazsın...
Mahvolmazsan mafsaldan çıkamazsın... (x4)

Dişlerimi sıkmaktan konuşamıyorum, sustu sanma.
Ben bana bi’ yerden tanış da onunla barışamıyorum.
Sorun yok! Yüzüm bilir bu şarapnelleri,
Riyam öteki yüzünü göremediğin bi’ madalyon gibi.
Güvenle aran yok dimi? Ama güven şu söylediğime, renk aranmaz kapkarada.
Bahariye’den aşağı, Rıhtım’dan yukarı kafam bi’ milyon gibi, ikramiye Ankara’da.

Yak her şeyi küllerim bana kalsın.
Rüzgar nereden eser?
Meçhule vurur mu bu gemi?
Hoş, varsın dibe batsın.

Yıkıp inşa ettim beni, en zaruri güvenlik anlarında güvensiz de kaldım.
Şakaklarıma dek ağırdım, aydım hakikiyi, hakiydim toprağa çaldım.
Dava benimdi, ben yargılanacak ben yargılayacaktım.
Tavizimin sınırları tecavüze dayandı, ağlamadım
Mai göz kapaklarımı titrettin, istemsiz boşaldım.

Yak her şeyi küllerim bana kalsın.
Rüzgar nereden eser?
Meçhule vurur mu bu gemi?
Hoş, varsın dibe batsın.
Küf.