Bolme
Шөлмектеп жүрегіме құй,
Сүй, тағы да сүй.
Ғарышта қалықтайық...
(Өзге ғаламда біздің үй).
Қолдар байлаулы тұйық,
Ізімен төгіліп күй.
Мені ерітіп кетуде...
Уа-уақыт баяулап барад(ы),
Үңіліп қарап тұрғанда көзіңе.
Бә-бәрі артта қалад(ы)..
Жұлдыздар ағад(ы), кеткенде сені іздеп.
Бөлмеге қамалып алып,
Сызамыз тағы қабырғаларды.
"Екі әріп" тең! - деп мәңгілік.
Біздерге тән қылып, сол жерде жазылған.
Біздің аспанға шек жоқ,
Күнің сөніп, күлгін болд(ы).
Сені таппай кеткенде,
Шұғыла шашады жол.
Айға да жер керегі,
Айналып қайта келуге,
Сығалап тұруға терезеңнен.
Жүрегің маған естілед(і)...
Бәрі де өзіңе жарасады, ей,
Шашың иығыңа төгіліп тұр,
Толқындай жарыса, ей.
Саусаққа оралады, ей,
Менімен таныса, ей,
Көз алмай қарасам, ей,
Есікті жаба сал, иә.
Күн сәулесі шағылысатын
Көздеріңнен көрем сенің,
Бар ғаламшарды.
Санамдағы сенің үнің
Жаңғырумен естіледі,
Жоқ болсаңдағы.
Періште кейпінде,
Періште кейпінде
Ендің түсіме.
Сағынған сәтте сезінем,
Бөлмедегі иісіңді.
Біздің аспанға шек жоқ,
Күнің сөніп, күлгін болд(ы).
Сені таппай кеткенде,
Шұғыла шашады жол.
Айға да жер керегі,
Айналып қайта келуге,
Сығалап тұруға терезеңнен.
Жүрегің маған естілед(і)...
