Φαλλοκρατικό

Τη λέγανε δώρα και μπήκε με φόρα
Ήρθε σαν ήλιοσ μα έφυγε φίλε σαν μπόρα

Τη λέγανε μάρα άσχημη φάρα
Μου 'σπασε πιάτα ποτήρια και μία κιθάρα

Τη λέγανε σία παιδί αφασία
Μα είχε μπερδέψει τον ύπνο με τη συνουσία

Τη λέγανε φρόσω μα ζήλευε τόσο
Που έφυγα νύχτα σαν κλέφτησ να μην τη σκοτώσω

Οι γυναίκεσ έχουν δίκιο
Όλοι είμαστε ρεμάλια
Φαλλοκράτεσ και γουρούνια
Και αγύριστα κεφάλια

Οι γυναίκεσ έχουν δίκιο
Πωσ χαλάμε όλα τα πλάνα
Μα ευθύνη όμωσ έχει
Και η ελληνίδα μάνα

Τη λέγανε κλαίρη κορίτσι αστέρι
Μα όταν τα έπαιρνε έμοιαζε με νταλικέρη

Τη λέγαν’ βασούλα με βίλα στη βούλα
Μα είχε την πλέον βαρβάτη στο μάτι σακούλα

Τη λέγανε ντίνα περνούσαμε φίνα
Ζητάει στεφάνι ρε φίλε πριν κλείσουμε μήνα

Τη λέγαν’ ειρήνη παιδί φιγουρίνι
Όμωσ δεν ήξερε στόμα ποτέ τησ να κλείνει