Ποιός μου πήρε τη χαρά

Ηταν κάποτε δική μασ
Αν θυμάσαι η χαρά
Τώρα σέρνω μεσ στουσ δρομουσ
Τα σπασμένα μου φτερά

Ποιόσ μου πήρε ποιόσ μου πήρε την χαρά
Και τα όνειρά μου τα φτωχά
Δεν αντέχω δεν αντέχω άλλο πια
Την βαριά ετούτη μοναξιά

Παρ'τον πόνο σου και έλα
Στην παλιά μασ γειτονιά
Μέσα στα ζεστά σου χέρια
Λησμονώ την παγωνιά

Ποιόσ μου πήρε ποιόσ μου πήρε την χαρά
Και τα όνειρά μου τα φτωχά
Δεν αντέχω δεν αντέχω άλλο πια
Την βαριά ετούτη μοναξιά