Kosme Mou 'Gines Pligi

Στην αλυσίδα τη βαριά
Θα ψάξω εγώ παρηγοριά
Γιατί και τούτη τη ζωή
Τι να την κάνω
Στην παγωνιά τησ φυλακήσ
Να βρεισ καρδιά να κρατηθείσ
Που πασ στ' αγκάθια κι αγαπάσ
Κι όλο σε χάνω

Κόσμε μου 'γινεσ πληγή
Κι είναι το γρήγορο π 'αργεί
Που μ 'ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
Για να παρηγορηθώ
Μη τυχόν και λυπηθώ
Την κακούργα την αγάπη τησ
Να σβήσω
Κι ασ χαθώ

Στη συννεφιά του γολγοθά
Σ' ένα σταυρό που με μεθά
Θα γίνει η σκέψη σου καρφί
Να με καρφώνει
Και ξημερώματα μαγιού
Θα λάβεισ μάνα ενόσ σου γιου
Τ' άσπρο πουκάμισο
Το μαύρο παντελόνι

Κόσμε μου 'γινεσ πληγή
Κι είναι το γρήγορο π 'αργεί
Που μ 'ορμήνεψε να πιω και να μεθύσω
Για να παρηγορηθώ
Μη τυχόν και λυπηθώ
Την κακούργα την αγάπη τησ
Να σβήσω
Κι ασ χαθώ